Φλέμινγκ, Αλεξάντερ

(Fleming, Λόκφιλντ, Eϊρσάιρ 1881 – Λονδίνο 1955). Άγγλος γιατρός μικροβιολόγος. Εργάστηκε σχεδόν αποκλειστικά στο Κέντρο Εμβολίων του νοσοκομείου Saint Mary του Λονδίνου και σε αυτό έκανε τις πιο σημαντικές παρατηρήσεις του: το 1922 ανακάλυψε τη λυσοζύμη, αντιμικροβιακή ουσία που βρίσκεται σε πολλά οργανικά υγρά, και το 1928 τις αντιβιοτικές ιδιότητες των αποικιών του Penicillum notatum, μιας κοινής μούχλας, αφού εντόπισε την πενικιλίνη, ουσία με ειδική δράση. Τα αποτελέσματα των ερευνών του δημοσιεύτηκαν το 1929 στη Revue de pathologie experimentale, αλλά μόνο κατά τη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου πολέμου άρχισε να εφαρμόζει με ικανοποιητικά πράγματι αποτελέσματα, την ανακάλυψή του. Το 1945, για την ανακάλυψη των ιδιοτήτων της πενικιλίνης, έλαβε το βραβείο Νόμπελ της ιατρικής, μαζί με τους Ερνστ Μπόρις Τσέιν και Χάουαρντ Ου. Φλόουρεϊ, που απομόνωσαν την πενικιλίνη το 1940 και καθόρισαν το χημικό της τύπο. Πέρασε τα τελευταία του χρόνια διευθύνοντας το Wright-Fleming Institute of Microbiology. O διάσημος Άγγλος γιατρός μικροβιολόγος Αλεξάντερ Φλέμινγκ, ερευνώντας τους ευρωτομύκητες του γένους penicillum, ανακάλυψε την πενικιλίνη, ουσία με ισχυρές αντιβιοτικές ιδιότητες. Η Αμαλία Κουτσούρη-Φλέμινγκ, ιατρός και σύζυγος του νομπελίστα μικροβιολόγου Αλεξάντερ Φλέμινγκ (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»). Δείγμα πενικιλίνης, που φυλάσσεται σε ξύλινο κουτί με μεταλλικό κάλυμμα (1935) και ανήκε στο μικροβιολόγο Αλεξάντερ Φλέμινγκ (φωτ.ΑΠΕ).